برای دیدن عکس های جدید تبسم هاشمی و بیوگرافی
به ادامه مطلب مراجعه کنید
عکس های جدید تبسم هاشمی
عکس های جدید تبسم هاشمی
عکس های جدید تبسم هاشمی
عکس های جدید تبسم هاشمی
عکس های جدید تبسم هاشمی
عکس های جدید تبسم هاشمی
عکس های جدید تبسم هاشمی
شعر در مورد یزد,شعر در مورد شهر یزد,شعر در مورد استان یزد,شعر درباره یزد,شعری در مورد یزد,شعر در مورد شولی یزدی,شعر کوتاه در مورد یزد,شعر زیبا در مورد یزد,شعر کودکانه در مورد یزد,شعر درباره یزدان,شعر درباره شهر یزد,شعری در مورد شهر یزد,شعر درباره استان یزد,شعری در مورد استان یزد,شعری در باره استان یزد,شعری درباره یزد,شعر درباره یزد,درباره ی شهر یزد,شعر درباره ی شهر یزد,شعری کوتاه در مورد یزد,شعر کوتاه درباره یزد,شعری زیبا درباره یزد,شعر در وصف یزد,شعر در وصف شهر یزد,شعری در وصف یزد,شعر در وصف استان یزد,شعری در وصف شهر یزد,شعر یزدی,شعر یزدی جلالی,شعر یزدی طنز,شعر یزدی بر باد مده,شعر یزدی شولی,شعر یزدی با ترجمه,شعر یزدی عاشقانه,شعر یزدی ها,شعر یزدی دکتر جلالیان,شعر یزدی کودکانه,شعر یزد,شعر یزد که میون ایرونه,شعر یزد که میون ایرونه بیشتر اون بیابونه,شعر های طنز یزدی,شعر به نام یزدان پاک,شعر در مورد شولی یزدی
در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد یزد برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید
یزد که میون ایرونه
بیشتر اون بیابونه
جنگل و دریا نداره
بارون و سرما نداره
تابستونا گرمه هواش
بعضی مِرَن به روستاهاش
اونجا هوا خُنُک تره
اینجوری خیلی بهتره
مردم اون مسلمونَ
چِقَه اونا مهربونَ
ننه آقا و آبی بی دارن
ننه بی بی و دائیزه دارن
خونه هاشون کاهگلیه
راچینه هاش آجریه
دالونای تنگ و باریک
گودال دراز و تاریک
تالارای خیلی خُنُک
طاقچاش پُر خِرُک و پِرُک
رو بونشون بادگیر دارن
تو زیر زمیناشو جو دارن
ترشی سیر و سرکه
شولی تَلفُ و پَره
دختراشون عاقل و معقول
پُسراشون دنبال پول
قصه هاشون جن و پری
زندگی شو بخور و نمیر
خلاصه که خیلی خوبن
الهی که خیر بیبینن
به به ز یزد و مردم خوش نام پرورش
وان خاک پاک و زر و گوهر برابرش
آرام و امن و راحت و داخواه و دلگشا
دارد نگه ز آفت ایام داورش
آباد و بی زوال و کهنسال و با شکوه
این شهر پیر ، وه که چه زیباست منظرش
دارالعباده شهرت و عنوانش از قدیم
زیبنده افسری است سرافراز بر سرش
از آن زمان که یک نفر اینجا مقر نداشت
تا دوره سکندر و آل مظفرش
آوخ که دشت لوت بود یار و همدمش
افسوس کاین عروس کویر است در برش
شهر من شهر قشنگی در کویر
شهر آب انبار، شهر بادگیر
شهر من شهر گل و خشت و دعا
شهر دلهای همیشه با خدا
مردم این خطه در علم و هنر
سرشناس و شهره ی هر رهگذر
علت آبادیش بنمای فاش
رمز آن تنها تلاش است و تلاش
با قناعت مردمانش آشنا
قلبشان محو نسیم ربّنا
دستهای پینه دار مردمش
پسته، روناس و انار و گندمش
آسمان دستهاشان آبشار
چشمشان تنها به فضل کردگار
اردکانا ! تو مرا جام جمی
زاده از تو هم “شفق” هم “خاتمی”
مهد رشد عالمان پاکباز
سرزمین اشک، با راز و نیاز
همصدا با حُرم گرم آفتاب
در کویر داغ و با کمبود آب
رهسپار کوچه های بندگی
خوب می دانیم قدر زندگی
اردکان این یادگار ماندگار
این ابر شهر مقاوم، پایدار
همتّی کن تا که بشناسی کمی
از حقایقهای این شهر و دیار
راهی شهر ادیبانی بزرگ
رادمردان عالمانی استوار
راهی شهر انار و پسته شو
ای مسافر گام بر چشمم گذار
انتظار چشمهایت می کشد
قالی و بوی گلاب و عطر یار
باز هم آوای مهمان می رسد
هر مسافر، قاصدی از نوبهار
اردکان و رویش ناب بهار
رویش گلهای سرخ انتظار
اردکان و روزهای سال نو
در حضور مردمانی نامدار
روزهای ساده از جنس خدا
روزهای آبی و آیینه وار
در تکاپو تا شود این شهر پاک
مثل قلب مردمانش نونوار
مثل سنجد، سکه و سیب وسماق
مثل ماهی مردمانش بی قرار
آی! در عید سجود و ربنا
هفت سینی ساده از ایمان بیار
رهسپار کوچه هایی از قدیم
کوچه ها و خانه هایی باوقار
باز هم آوای مهمان می رسد
هر مسافر، قاصدی از نوبهار
مقدمت بر دیده و گلواژه ها
با هزاران عشق تقدیمت نگار
درکرانه ی کویرِ شعله بار
درمیانِ دشتهایِ آتش وعطش
مانده شهری از قرون به یادگار
مانده گوهری گران به روزگار
مثل آسمانِ نیلیِ کویر، صاف
مثل شیرکوه ،سربلند
مثل کهکشان، ستاره بار
داغدارِ قرن هایِ درد
دردمندِ داغهایِ دور
ساده وصمیمی وصبور
شهر ِریشه دارِ پر شکیب
شهر پر فرازِپرنشیب
شهر سربلندِ سر به زیر
شهر اشک و شور وشوق
شهر عشق های ِ پاک
شهر عاشقانِ آشنا
شهر سینه هایِ آینه
شهر دستهای پینه دار
شهرِ اتصالِ دین ودل
شهرِ اتصالِ عشق وعقل
شهرِ چشمه های ِاشک
در فراقِ چشمه های خشک
شهرِ قلبهایِ بی قرار،
در فراق ِقریه هایِ بی تپش
شهرِ کوچه هایِ آشتی کنان
کوچه های ِعاطفه
نهرِجاریِ زلالِ زندگی
شهر مردمانِ سخت کوش
شهر مردهایِ آهنینِ الغدیر
شهر عزم هایِ آتشین
شهر شاهدانِ نامدار
شهر پیشتازِصحنه هایِ انقلاب
شهر صف شکن ،طلایه دار
شهر عاری ازبلایِ التقاط
شهر حوزه وحضور
شهر دسته هایِ نابِ سینه زن
شهر روضه ونذور
شهر مسجد ومناره واذان
شهر زمزم ِصفایِ زندگی
باترنم ِنیایش ونیاز
وادی صدوقیِ بزرگ
مژده میدهم ترا که ابرهایِ بارور
مژده میدهم ترا که آبِ شاخه هایِ رودِ عشق
مژده میدهم ترا که آبهایِ سیمگونِ زنده رود
بوسه برلبان تشنه ات زنند
تا ترانه ات سمن کشد به رقص
تا ترّنمت چمن کشد به شوق
غرقِ آب ودانه میکنم ترا
غرقِ درجوانه می کنم ترا
غرقِ در ترانه می کنم ترا
دردمندِ قصّه ی توأم
ساده ی صمیمیِ صبور
می برم ترا به بالهایِ عشق
میدهم ترا زِ کوچه های دل عبور
شهرِ تاغ وگز
شهر گرد بادهایِ تلخ
شهر تپّه هایِ رهسپارِ شن
شهرِ رازِ رویشِ جوانه درعطش
شهر کارخانه هایِ زرنگار
شهر ترمه ی لباسِ دوست
شهرِ رنگِ دلکشِ حَنا
شهر قلعه ورباط ودِژ
درس دنیا مگن که شهر یزد ما خشه
آثار باستانیشو و پشمک و باقلواش خشه
مردم مهربونش به سادگی گف مزنن
همه جا دوس مدارن چون گف یزدیاش خشه
شهر ما قدیمیه ، سابقه تاریخی داره
منار مسجد و گنبد دور نماش خشه
بازار پنجه علی و خان و قیصریه مون
بازار زرگری و بازار مسگراش خشه
بالای بون که مرم کلمبوهاش نمایونه
طئر معمار قدیمی، طاق دوریاش خشه
کوچه های باریکش سقا خونه کنارشه
امبارشش بادگیری دیدن بادگیراش خشه
برو دور شهر ما چن تا شهر کوچیک و بزرگ
اردکان و میبد و بافق و بهابادش خشه
انار تفت معروفه بزرگیش مث هندونه
شیرین و ترش داره انار ،انواعش خشه
تفریگاه شهر ما فعلا که شهر شادیه
اگر فرصتی داری مهریز و ده بالاش خشه
ابرقو هم یکی از شهرهای استان ماهه
شهر خوب و پاکیه سرو بلند بالاش خشه
سوغاتی شهر ما خیلی زیاد و تحفه هه
پشمک و قطابش ، آخ که چه باقلواش خشه
حلوا ارده ،ارده شیره که نگو چقد خشه
پالوده شهر ما ، عرق چل گیاهش خشه
توی هر کوچه صدای تق تق شر بافیه
دستمال ابریشمی ، ترمه گل دارش خشه
وختی عید و مید مشه شلوق پلوقه شهر ما
بازاراش راه بندونه شلوق پلوقیاش خشه
بیائید هموطنا از شهر ما دیدن کنید
ماها مهمون نوازیم صفای مهموناش خشه
خوشا شهری که می برشانه اوست
خوش ان شخص که میبد خانه اوست.
من که زِعالم بِدَرَم خون شده از غَم جگرُم
خَر شده مَشتی خََرُم تا که دیدن شور وشَرُم
ویله زدن دور وبرم زورکی دادن شورم
آخ که زدس شوَرُم
خاک سیا شد تو سرُم
اِگـه خواسِد کـه یَه روزی سفری بِه یَز بی‌یِد
جـاهای دیـدنی و تـاریخی یـَز بـی‌وی‌نـِد
بـاسی پیشِ مـن باشه چَشم وگوشِ تون رفیقا
تاکه خوب یاد بی‌گیـرد بَعضی چیزای شهرِ ما
گـوش بِدِد کـه من مِگَم اِسمِ اونا را بـی‌دونِد
تـا اِگَر یزد اُومدد هَمَّه جـاشا خوب بی‌وی‌نِد
البته اینـَم بِگـَم، کـُلِّ چیـزای شهــرِ مــا
نَمِشه کـه مـن بِگَم، تـُو چَنتا جملـه به شمـا
کَمُکی وَخ مـی‌گیره، اِگـَر کـه غَمِتـون نبـود
بــه زَبـونِ شِر مِگُفتَم همـه را بـود و نبـود
چـه عجب ایـراسَّکی، خونَه دَرومُدِد بـازَم؟
سَـرِتــون گـرفتـه و سَـری به مـا زَدِد با هم
حــالا کـه زََمت کشیـدِد سـُراغِ ما اومُـدِد
حیفه تُو خونه بی‌شی‌نـِد، شهر ما را نَوی نِد
یـَزِّ مـا مِثِّ نی گین، دُرُس میـونِ ایــرونه
دورتا دورِش تا بُخوای، دشتِ صاف و بیابونه
اِگه تو خونه‌ی یـزّیـَا نباشـه زیـر زمیـن
گفِ شـون مفتَه دیـه بـاسی بِرَن زیرِ زَمین
دَمُکِ دَرِ خونه، «هَشتی» بـوده اون قدیما
حُکمِ هالِ خصوصی داشته برای خونه‌ها
دورتا دورِ هشتی هم، تَقّای پیر نی شین بوده
تا که دردِ دل کُنَن با هم، بی شی نَن آسوده
حـالا بعضیا مِگَن چرا زَنـا هر رو پَسین؟
سَرِکوچه می‌شی نَن گَف مِزَنَن از اون و این؟
بـرا این که خونه‌هـا، هَشتی نـَدارَه اِمروزه
اینَه که میآن می‌شی نَن دَرِ خونه، هر روزه
صَتّا خوب و بد مِگَن از همه چیز و همه جا
روزی چِلتـا دُختَرک، عاروس مُکُنَن سَرِ جا
شهر یز،گر چه یخُده گرم وخُشک و ناخَشَه
عَوَضِـش اخلاق مَردُِمش، صمیمی و خَشَه
حافظم اگر که یزِّیا را خوب شناخته بود
شهر ما را «زِنـدون سکَنـدرِ» ش نَگِفته بود
این کـه بعضیا مگَن، یَـزّیا اِقتـِصادیَن
بِـه خدا وَختِ خودش، موجبِ سَرفَرازین
اوّل از دیـدنیای یـَز بگَـم من بـه شما
بعداً از سوغـاتیاش مِـگَم بـراتـون رُفَقا
«مسجـدِ جامع» وُ «برجِ ساعت» و «بازارِ خان»
«زِندون سکنـدر» و «دولت آباد» و «باغِ خان»
دیـه از سوغاتیای یَز، بِگَـم من بـه شما
«دَسمال اَبریشم» و «طَلا» و «پارچه» و «حَنا»
منِ«یزدی»آرزو دارم که این جَم همه تون
خوشِ تون بیاد از این شعری که گفتم براتون
کنونکه فصل بهاران رسید و موسم گل
خوشا نواحی یزد و نسیم اهرستان
خر اگر در عراق دزدیدند
پس ترا چون به یزد و ری دیدند
گاه در یزد یار خود می جوی
باش با یار کان کرمانی
ملک و ملکوت تخت سلطانی ماست
مخصوص به شهر یزد یا کرمان نیست
گربه های براق شیر شکار
از صفاهان و یزد و کرمانا
شب فراق تو نیز این زمان ز ناله یزد
نموده حنان بر اهل یزد حنان را
آن عهد کو که بود ز من تمکین
احرار یزد و ساوه و کرمان را
یزد را کش خصم پیکر خواند و خود را جان کنون
شه به پیکر داد جان تا جانش از پیکر گرفت
غیاث ملت و دین کافتاب دولت او
ز خاک یزد ضیا تا به عرش یزدان داد
میوه چون خواهد ز تو همچون شهان
نار یزد آری و سیب اصفهان
جایی رسیده کار که در خاک پاک یزد
حد نیست باد را که کند زور بر غبار
به راه یزد چو یعقوب دیده گشت سفید
ز شوق خاک رهت سرمه سپاهان را
ای صبا با ساکنان شهر یزد از ما بگو
کای سر حق ناشناسان گوی چوگان شما
سرای قاضی یزد ارچه منبع فضل است
خلاف نیست که علم نظر در آنجا نیست
طرز تهیه مرغ سالسا بسیار خوشمزه در قسمت آشپزی سایت جسارت.امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد
اگر شما هم نام مرغ سالسا را شنیده اید و علاقه به درست کردن آن هستید می توانید به آسانی آنرا در بخش آشپزی ما آموزش ببینید
دستور پخت و طرز تهیه مرغ سالسا بسیار خوشمزه ویژه مهمانی
یک غذای کاملا خوشمزه که سس تاکو مزه بی نظیری به آن داده است .
سینه مرغ نصف شده بدون پوست و استخوان :♦: 4 عدد
سس تاکو :♦: 5 قاشق غذا خوری
سالسا :♦: 1 پیمانه
پنیر چدار :♦: 1 پیمانه
خامه ترش (اختیاری) :♦: 2 قاشق غذا خوری
دستور پخت و طرز تهیه مرغ سالسا بسیار خوشمزه ویژه مهمانی
با این میزان مواد اولیه می توانید برای 4 نفر این غذای خوشمزه را تهیه کنید
به نقل از سایت جسارت برای تهیه مرغ سالسا ابتدا باید
فر را از قبل روی دمای 190 درجه سانتی گراد (350 درجه فارنهایت) گرم کنید.
سینه های مرغ را در یک ظرف پیرکس پخت متوسط با روغن کم قرار بدید.
سس تاکو را در تمامی سمت های سینه مرغ بریزید، و سالسا را در تمامی آنها بریزید.
دستور پخت و طرز تهیه مرغ سالسا بسیار خوشمزه ویژه مهمانی
زمان آماده سازی و پخت این غذا کامل حدود 50 دقیقه طول می کشد
آنها را به مدت 25 الی 35 دقیقه در دمای 375 درجه فارانهایت (190 درجه سانتی گراد )
یا تا زمانی که مرغ ها برشته شوند و آب آنها تمام شود.
پنیر را در تمامی مرغ ها پخش کنید و پختن را 3 الی 5 دقیقه دیگر ادامه بدهید یا تا زمانیکه پنیر ها ذوب و برشته بشوند،
اگر دلتان خواست خامه ترش را در بالای آن بریزید و غذا را سرو کنید و لذت ببرید.
طرز تهیه پینچیتو مرغ بسیار خوشمزه در قسمت آشپزی سایت جسارت.امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد
اگر شما هم نام پینچیتو مرغ را شنیده اید و علاقه به درست کردن آن هستید می توانید به آسانی آنرا در بخش آشپزی ما آموزش ببینید
روش آماده سازی و طرز تهیه پینچیتو مرغ یا کباب اسپانیایی خیلیل خوشمزه
این غذا بسیار خوشمزه بوده و توصیه می کنیم که حتما آن را امتحان کنید
پودر زیره :♦: نصف ق. چ
پودر تخم گشنیز :♦: نصف ق. چ
سیر ساطوری :♦: 2 حبه
پاپریکا :♦: یک ق. چ
پودر آویشن :♦: نصف ق. چ
آبلیمو :♦: 2 قاشق غذاخوری
روغن زیتون :♦: 2 قاشق غذاخوری
سینه مرغ :♦: 500 گرم
نمک و فلفل :♦: به مقدار لازم
روش آماده سازی و طرز تهیه پینچیتو مرغ یا کباب اسپانیایی خیلیل خوشمزه
با این میزان مواد اولیه می توانید برای 4 نفر این غذای فوق العاده را تهیه کنید
به نقل از سایت جسارت برای تهیه پینچیتو مرغ ابتدا باید
ادویه‌ها را با آبلیمو، روغن و کمی نمک و فلفل مخلوط کنید.
سینه مرغ را به اندازه مکعب‌های 2سانتی‌متر خرد کنید و هر دو
، سه عدد آن را به یک خلال دندان بکشید.
سیخ‌های مرغ را در یک کاسه گرد قرار داده و مایه طعم‌دهنده را روی آن بریزید.
حداقل 2 ساعت در یخچال بگذارید تا مرغ طعم بگیرد.
روش آماده سازی و طرز تهیه پینچیتو مرغ یا کباب اسپانیایی خیلیل خوشمزه
سیخ‌های کوچک پینچیتو مرغ را روی منقل و توری مشبک کباب کنید.
اگر از فر استفاده می‌کنید سیخ‌ها را در سینی فر نسوز چیده و 20 دقیقه در دمای 200 درجه سانتی‌گراد آن را بپزید.
می توانید به جای مرغ از راسته گوسفند یا گوساله استفاده کنید.
بهتر است مرغ را از شب قبل در مایه بخوابانید تا بهتر طعم بگیرد.
در طول پخت از مایه باقیمانده روی مرغ‌ها بدهید.پینچیتو مرغ یک کباب اسپانیایی می باشد.
طرز تهیه مینی ساندویچ مرغ بسیار خوشمزه در قسمت آشپزی سایت جسارت.امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد
اگر شما هم نام مینی ساندویچ مرغ را شنیده اید و علاقه به درست کردن آن هستید می توانید به آسانی آنرا در بخش آشپزی ما آموزش ببینید
روش پخت و طرز تهیه مینی ساندویچ مرغ خوش طعم مخصوص پیک نیک
این غذا برای مناسب برای میان وعده می باشد
نان تست :♦: 1 بسته
کالباس :♦: 250 گرم
گردو :♦: 250 گرم
سینه مرغ :♦: 2 عدد
خیار شور :♦: به میزان لازم
جعفری :♦: به میزان لازم
سس مایونز :♦: به میزان لازم
روش پخت و طرز تهیه مینی ساندویچ مرغ خوش طعم مخصوص پیک نیک
زمان آماده شدن این غذا 30 دقیقه می باشد.
به نقل از سایت جسارت برای تهیه مینی ساندویچ مرغ ابتدا باید
مرغ پخته و خرد شده را با جعفری و خیارشور خرد کرده و
کالباس و سس مایونز مخلوط کنید .
حالا روی نان تست مالیده و یکی دیگر از نان را روی مواد گذاشته
با دست کمی فشار دهید تا دو تکه نان به هم بچسبند بعد مثلثی شکل برش بدهید .
به دو طرف نان کمی سس زده و داخل جعفری و هویچ و کنجد جداگانه زده داخل سینی بچینید.
طرز تهیه ناگت مرغ بسیار خوشمزه در قسمت آشپزی سایت جسارت.امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد
اگر شما هم نام ناگت مرغ را شنیده اید و علاقه به درست کردن آن هستید می توانید به آسانی آنرا در بخش آشپزی ما آموزش ببینید
آموزش و طرز تهیه ناگت مرغ بسیار خوشمزه مخصوص مهمانی
این غذا بسیار خوشمزه بوده و زمان آماده کردن آن بسیار سریع می باشد
گوشت چرخ شده مرغ :♦: ۵۰۰ گرم
پیاز رنده شده :♦: ۱ عدد
پودر سیر و موسیر :♦: ۱ قاشق غذا خوری
پنیر پیتزا رنده شده :♦: ۱۰۰ الی ۱۵۰ گرم
سیر رنده شده :♦: ۱ حبه
آرد سوخاری :♦: به میزان لازم
نمک و زردچوبه :♦: به مقدار کافی
روغن برای سرخ کردن :♦: به مقدار لازم
آموزش و طرز تهیه ناگت مرغ بسیار خوشمزه مخصوص مهمانی
با این میزان مواد اولیه می توانید برای 4 نفر این غذای لذیذ را تهیه کنید
به نقل از سایت جسارت برای تهیه ناگت مرغ ابتدا باید
آرد سوخاری و پودر سیر و موسیر و زردچوبه را مخلوط کنید .
بعد مرغ ، پیاز ، سیر ، پنیر ، نمک و زردچوبه را با هم مخلوط کرده و
گلوله هایی از آن را به شکل دلخواهتان در آورید و
در آرد سوخاری بغلتانید و در روغن سرخ کنید.
شعر در مورد دوست داشتن,شعر در مورد دوست داشتن همسر,شعر در مورد دوست داشتن خدا,شعر در مورد دوست داشتن الکی,شعر در مورد دوست داشتن زیاد,شعر در مورد دوست داشتن فرزند,شعر در مورد دوست داشتن برادر,شعر در مورد دوست داشتن واقعی,شعر در مورد دوست داشتن یار,شعر در مورد دوست داشتن و عشق,شعر درباره دوست داشتن همسر,شعر درباره دوست داشتن خدا,شعری درباره دوست داشتن خدا,شعری در مورد دوست داشتن خدا,شعری در مورد دوست داشتن زیاد,شعر درباره دوست داشتن زیاد,شعر در مورد عشق به فرزند,شعر درباره دوست داشتن برادر,شعر درباره دوست داشتن واقعی,شعر درباره دوست داشتن یار,شعر در مورد دوست داشتن عشق,شعری در مورد عشق و دوست داشتن,شعر در وصف دوست داشتن,شعر در وصف دوست داشتن همسر,شعر در وصف دوست داشتن یار,اشعار زیبا در وصف دوست داشتن,شعری در وصف دوست داشتن,اشعار در وصف دوست داشتن,شعر زیبا در وصف دوست داشتن,شعری زیبا در وصف دوست داشتن,شعر دوست داشتن,شعر دوست داشتن همسر,شعر دوست داشتنی,شعر دوست داشتن فرزند,شعر دوست داشتن پدر,شعر دوست داشتن خواهر,شعر دوست داشتن تو,شعر دوست داشتن پنهانی,شعر دوست داشتن برادر,شعر دوست داشتن یار,شعر درباره دوست داشتن همسر,شعر در مورد دوست داشتن همسر,اشعار دوست داشتن همسر,شعر های دوست داشتن همسر,شعری برای دوست داشتن همسر,شعر در وصف دوست داشتن همسر,شعر دوست داشتنی کوتاه,شعر دوست داشتنی عاشقانه,شعر دوست داشتنی من,شعر دوست داشتنی,شعر های دوست داشتنی,شعر زیبای دوست داشتنی,شعر های دوست داشتنی عاشقانه,شعر نو دوست داشتنی,یک شعر دوست داشتنی,شعر دوست داشتن بچه,شعر در مورد دوست داشتن فرزند,شعر برای دوست داشتن بچه,شعر دوست داشتن بچه ها,شعر درباره دوست داشتن پدر,شعر در مورد دوست داشتن پدر,شعر درباره دوست داشتن خواهر,شعر در مورد دوست داشتن خواهر,شعر نو دوست داشتن تو,متن شعر چقدر دوست داشتن تو شیرینه,شعر چقدر دوست داشتن تو شیرینه,شعر چقد دوست داشتن تو شیرینه,شعری برای دوست داشتن تو,متن شعر چقدر دوست داشتن تو شیرینه,دانلود شعر چقدر دوست داشتن تو شیرینه,متن شعر چقد دوست داشتن تو شیرینه,شعر تورا بخاطر دوست داشتن دوست میدارم,شعر درباره دوست داشتن پنهانی,شعر برای دوست داشتن برادر,شعر در مورد دوست داشتن برادر,شعر درباره دوست داشتن برادر,شعر در مورد دوست داشتن یار,شعر در وصف دوست داشتن یار,اشعار دوست داشتن یار,شعر درباره دوست داشتن یار
در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد دوست داشتن برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید
برای خیانت هزار راه هست
ولی هیچکدام به اندازه
تظاهر به دوست داشتن کثیف نیست
جایت خالی
چقدر هوا
برایِ دوست داشتنت
خوب است
دوست داشتنت زیبا ترین حس دنیاست…
برای دوست داشتنت نیازی به اجازه ی پدرم نیست…
و نه حتی تایید مادرم…
دیگه نمى خوام به چیزایى که ندارم
فکر کنم
مثل نداشتن تو …
مى خوام
به چیزایى که هنوز دارم فکر کنم
مثل دوست داشتن تو
دوست داشتنت
به روییدن ستاره بر سنگ می ماند،
به چیدن انگور از مزارع ماه،
همان قدر دور،
همان گونه بی فرجام!
دوست داشتن ما
بازی برف و خورشید بود…
هر چقدر عاشقانه تر می تابیدم
محو تر می شدی
رَج به رَج می بافم
خیالت را
می شود بیایی
این دوست داشتن را
دورِ گردنت بیاندازم؟
تا امروز از تو نوشتم
امشب از عشقت انصراف می دهم
سخت است
دوست داشتن تو
خسته ام
در من
دیوانه ای جا مانده
که دست از
دوست داشتنت بر نمی‌دارد!
همیشه ترسیده ام
از اینکه چشم باز کنم و تو نباشی!
در افکارم، مخفی ات می کنم
اسمت را هیچ کجا بر زبان نمی آورم
تا کسی به دوست داشتنت
حسادت نکند
هیچ گاه
نفهمیده ام
دوست داشتن چرا این همه
غم انگیز است!؟
از تو می‌نویسم
موهایم
تشنه ی لمس دست های تو
از من می‌نویسی
نم چشم هایت
بی‌تاب بوسه های من
و این خود، شعری ست
به وسعت دوست داشتن
زن بودم
پای دوست داشتنت ایستادم.
مرد نبودی
شکستم،
فرو ریختم
و سالهاست
که ایستاده مرده ام!
پیشانی ات را
به پیشانی ام بچسبان
و در چشم هایم خیره شو
خسته ام از سکوت
این بار می خواهم
دوست داشتن را
روی لب هایت فریاد بکشم
از دستهای من
جز این ثمری نیست:
گاهی ببارم
گاهی بمیرم
گاهی
اگر شد
در حیرت واژه ی دوست داشتن
تو را دوباره از نو بنویسم
گفته بودی
هر وقت که شعر می نویسی
دوستم بدار
نمی دانم
از این همه شعر نوشتن است
که دیوانه وار دوستت دارم
یا از این همه دوست داشتن
که دیوانه وار شعر می نویسم
صبح است
صبح خیلی زود
و بیدار شده ام
تا دوست داشتنت را
زودتر از روزهای قبل
شروع کنم.
من اهل دوست داشتنم
تو اهل کجایی؟
من برای دوست داشتنت
مدت هاست آماده ام
اما امان از تو!
امان از زن ها
که همیشه دیر حاضر می شوید.
دهانم
پر از دوست داشتنت بود
دَم نزدم
تا خودت را
زیر درخت زندگی ام برسانی
من
پرنده ای منتظر بودم
که سال های سال
نُت آوازش را
به نوکش گرفت.
دوست داشتنت را
بغل گرفتم وُ دویدم!
کاشکی آدمها
با دور شدن‌شان
دوست داشتن‌شان را هم می‌بردند…
شعر در مورد دوست داشتن عشق
دوست داشتنت چمدان‌یست
در دستانِ بلاتکلیف ترین مسافر
که راهی اش می کنند
بی آنکه بداند کجا
بداند کِی
نه شماره ی پروازی
نه بلیطِ قطاری
او می ماند و چمدان
گاهی دوست داشتن آدم ها درد دارد
دردش این است که کسی
حرف دلت را نمی فهمد
نیمه‌ی خالیِ این تخت،
هر شب
خوابِ تو را می‌بیند،
دیر فهمیدم
که تمامِ اتفاق‌های عاشقانه‌ی جهان
فقط رویِ تخت‌خواب‌هایِ
تک نفره می‌افتند!
به من حق بده
دوست داشتنت تنها راز زندگی ام باشد
من همیشه هرچه را که دوست داشته ام
از دست داده ام!
من از این می ترسم
که دوست داشتن را ؛
مثل مسواک زدن ِ بچه ها
به من و تو تذکر بدهند
شهامت می‌خواهد
دوست داشتن کسی که
هیچ وقت
هیچ زمان
سهم تو نخواهد شد
دوست داشتن آدم ها را می توان
از توجه آنها فهمید
وگرنه
حرف را که
همه می توانند بزنند
دوست داشتنت،
اندازه ندارد!
پایان ندارد!
گویی بایستی بر ساحل اقیانوس و
موج های کوچک و بزرگ مکرر را
بی انتها، بشماری
من ناگزیرم از دوست داشتن
باد اگر بایستد
مرده است
عشق من
بارها با نفس‌هام
به نقطه نقطه‌ی تنت گفته‌ام:
دوست داشتن تو
گفتنی نیست
تماشایی ست
دست‌هام شاهدند
از بهار تقویم می ماند
از من
استخوان هایی که تو را دوست داشتند
دوست داشتنت
پیراهن نازکی ست
که آرام از روی بند
بر میدارم
زندگی یعنی امیدوار بودن محبوب من !
زندگی
مشغله‌ای جدی است
درست مثل دوست داشتن تو
وقتی سفر
دوست داشتن تو باشد
رفتن هم آمدن است.
آری آغاز دوست داشتن است
گرچه پایان راه نا پیداست
من به پایان دگر نیندیشم
که همین دوست داشتن زیباست
هر ثانیه می‌گذرد
چیزی از تو را با خود می‌برد
زمان غارتگر غریبی است
همه جیز را بی اجازه می‌برد
و تنها یک چیز را
همیشه فراموش می‌کند:
حس «دوست داشتن» تو را
تو را به جای همه کسانی که نشناخته ام دوست می دارم
تو را به خاطر عطر نان گرم
برای برفی که آب می شود دوست می دارم
تو را به جای همه کسانی که دوست نداشته ام دوست می دارم
تو را به خاطر دوست داشتن دوست می دارم
سلام … روز قشنگی ست … دوستت دارم …
چقدر عاشق این جمله های کوتاهم
ای ساده تر ز حادثه ی «دوست داشتن »
می جویم از نگاه تو هر اتّفاق را
چون به جز تو دوست نتوان داشتن
دوستی دیگران بر بوی توست
بس کمالی نیست قربانی نمودن بهر عید
عید را باید به پای دوست قربان داشتن
با خیال دوست بنگر روی زشت اهرمن
تا بدانی می توان در دیو غلمان داشتن
کنم دعوی عشق یار و آنگه زو وفا جویم
زهی عشق ار به رشوت دوست خواهم داشتن آن را
پیش از آنکه متولد شوم
می‌دانستم که تو را دوست خواهم داشت
و بعد از اینکه به این جهان پا گذاشتم
هنوز دوستت داشتم
دوستت دارم
و دوست داشتن تو
بزرگ‌ترین دستاوردهای من به عنوان یک زن است
با دوست داشتن تو
زیادتر می شوم
و نمی گنجم در زمین
به من بگو
چقدر یک نفر می تواند
هرشب
به قلب خودش شلیک کند
و صبح دوباره
دوست داشتن ات را
از سر شروع کند ؟
امروز بیشتر از دیروز
دوستت مى دارم
و فردا بیشتر از امروز
و این ضعف من نیست
قدرت تو است
با نگاه تو
به خودم که نگاه می کنم
دوست داشتنی می شوم
تا امروز از تو نوشتم
امشب از عشقت انصراف میدهم
سخت است
دوست داشتن تو
خسته ام
اگر دوست داشتن
به معنای زجر کشیدن است
به معنای تعلق نداشتن به خود
و برده ی دیگری شدن
نمی خواهم دوست بدارم
من دریافته ام
که دوست داشته شدن هیچ نیست
و اما دوست داشتن همه چیز است
آن کس خوشبخت است
که بتواند عشق بورزد
فاصله ها هرگز
مانعی برای دوست داشتن
برای عشق نیستند
درست
اما اگر من اینجا گریه کنم
آیا در دوردست ها
گونه های تو خیس خواهند شد ؟
دوست داشتن بعضی آدمها
مثل اشتباه بستن دکمه های پیراهن است
تا به آخرش نرسی
نمی فهمی که از همان اول
اشتباه کرده ای
برای این که آدم کسی را عاشقانه دوست داشته باشد
باید سخت به هیجان بیاید
وقتی بازی دو طرفه باشد ، ارزش انجامش را دارد
ولی اگر قرار باشد آدم به تنهایی بازی کند
بازی احمقانه می شود
تو را دوست داشتن دردآور است
زیباترین درد
و میدانم که مرا دوست داشتن دردآور است
فاصله ها هیچ وقت
دوست داشتن را کمرنگ
نمی کنند
بلکه دلتنگی را بیشتر می کنند
متهم ام
به دوست داشتنت
به این جرم افتخار میکنم
و به فراموش نکردنت
و آرزویم این است
که مجازاتم
حبسِ ابد در گردشِ خونِ تو باشد
تو از من می خواهی عاشق باشم
من از تو می خواهم دوستم داشته باشی
تو می خواهی مرا در قفس کنی
من می خواهم با تو پرواز کنم
این تفاوت عشق و دوست داشتن است
آسمان چشمهای تو بود
پنجره را باز کردی
و من
پَرپَر زدم
برای دوست داشتنت
پرنده باید بود
بمان
دوست داشتنم
هنوز بوی باران و کاهگل می دهد
بوی مداد جویده ی شده ی کودکی ام
بوی گلبرگ های گل محمدی لای قرآن
بمان
من تو را
قد انگشتان دو دستم
دوستت دارم
دریچه ی قلبم را می بندم
مبادا
غبار دوست داشتن کسی
روی آن بنشیند
دوستت دارم
فقط گفتن “دوستت دارم” نیست
بگذار دوست داشتنت
مثل نشانی خانه ای باشد
که نه از کوچه اش معلوم است
نه از رنگ درش
و نه از پلاکش
و فقط آن را
از عطر گل های باغچه اش میشناسی
دیوانه نمی گوید دوستت دارم
دیوانه می رود تمام دوست داشتن را
به هر جان کندنی
جمع می کند از هر دری
می زند زیر بغل
می ریزد پای کسی که
قرار نیست بفهمد دوستش دارد
صدای دوست داشتنی تو را
روی دیوار هولناک شبم نقاشی کردم
نام دوست داشتنی تو
سوسن سپیدی است از ساحل دریایمان
و موجی است بیدار
کاش تو به جای من بودی
تا می فهمیدی که دوست داشتنت
چه کار سخت و فرساینده ایست
یک بار تو شاعر من باش
تو عاشق من باش
مرا دوست داشته باش
که من لذت دوست داشته شدن یادم نرود
و تو
لذت دوست داشتن
خنده‌های تو
کودکی‌ام را به من می‌بخشد
و آغوش تو
آرامشی بهشتی
و دستهای تو
اعتمادی که به انسان دارم
چقدر از نداشتنت می‌ترسم بانو
بگذار تو را دوست بدارم
زیرا که تو هم
به این دوست داشتن احتیاج داری
من آن گلبرگ مغرورم نمی میرم ز بی آبی
ولی بی دوست میمیرم در این مرداب تنهایی
شب میلاد تو ای دوست برای دل من
شب میلاد همه خوبی هاست . . .
تولدت مبارک
دوست داشتن
گاهی وقت ها
سنگین است
به سان
سنگینیِ لیاقت دوست داشته شدن
و بعضی وقت ها
دوست داشتن
حیاتی دیگر است
زنده نگه داشتن
کسی درون ات
حتی
با وجود این فاصله های دور.
شعر در وصف بخت و اقبال,شعر در مورد بخت و اقبال,شعر بخت و اقبال,شعر در مورد بخت و اقبال,شعر بخت بی اقبال,بخت و اقبال در شعر
در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد بخت و اقبال برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید
خوشا به بختِ بلنـــــدم که در کنار منی
تو هم قرار منی هم تو بی‌قــــرار منی
گفتا ز بخت بد اگر ، ناگه رقیب آید ز در
گفتم که با افسونگری ، او را ز سر وا می کنم
اگرچه بخت به من پشت کرده باکی نیست
“مرا هزار امید است و هر هزار تویی”
در آسمان خبری از ستاره ی من نیست
که هر چه بخت بلند است ، عمر کوتاه است
مرغ بخت آمد به بام خانه ام، اما پرید
دولت عشق ترا ایام داد اما گرفت
آن بخت گریزنده دمی آمد و بگذشت
غم بود که پیوسته نفس در نفسم بود
تو هم ای بخت، ملامتگر ما باش، ولی
سرزنش کردن ما سنگدلی می خواهد
بوسم تو را با هر نفس ، ای بخت دور از دسترس
وربانگ برداری که بس ! غمگین تماشایت کنم
اگر که بخت ، کمی مهربان تر از این بود
به روی شانه ی خالی ، حمایلم بودی
زنی با طرّه ای از گیسوانم جادویم کرده
بیاور باطل السحری که بخت تیره بگشاید
گاهی گدای گدایی و بخت با تو یار نیست
گاهی تمام شهر گدای تو میشود
حالم چو دلیری ست که از بخت بد خویش
در لشکر دشمن پسری داشته باشد
در کمین خنده اى زیبا نشسته دوربین
هى شکارش مى کند این بخت بسته؛دوربین
آن بختِ گُریزنده دمی آمد و بگذشت
غم بود که پیوسته نفس در نفسم بود
من در سکوت و بغض و شکایت ز سرنوشت
خطی به روی بخت نگونم کشید و رفت
از روی تو چه آرزوها در دلم بود
از بخت بد باید که از من رو بگیری
تا که بیدارش کند کی؟بخت من اکنون که خوابست
سر به بالین شبی تاریک وطولانی نهاده
ای آسمان، مخند به بخت سیاه من
خالم که روی چهره زیبا نشسته ام
یک گره بر بخت من زد یک گــره بر روســــری
هر کدامش وا شود، من روزگارم محشر است
زنی با طرّه ای از گیسوانم جادویم کرده
بیاور باطل السحری که بخت تیره بگشاید
آرامشی از جنس عطر صبح می گیرم
ای بخت تیره حس کنم وقتی شتابت را
من قانعم آن بخت جاویدان نمی خواهم
گر می توانی یک نفس با من بمان ای دوست
ناگهان رسیدی
و خوشبختی شیشه ی عطری بود
که از دستم افتاد
و در تمام زندگیم پخش شد!
دوزخ از تیرگی بخت درون تو بود
گر درون تیره نباشد، همه دنیاست بهشت
بخت بازآید از آن در که یکی چون تو درآید
روی میمون تو دیدن درِ دولت بگشاید
اگر به زلف دراز تو دست ما نرسد
گناه بخت پریشان و دست کوته ماست
دلتنگی
لحظه ای رهایم نمی کند
فقط از رنگی به رنگ دیگر در می آید
گاهی از آبی چشمانت
به سرخی لب هایت
و گاهی از سیاهی موهایت
به تیرگی بختم.
برای خوشبخت شدن با یک مرد
کافی ست او را باور کنی ،
حتی اگر دوستش هم نداشته باشی ..
و برای خوشبخت شدن با یک زن
کافی ست او را دوست داشته باشی ..
حتی اگر باورش نداشته باشی !
اگر می خواهید خوشبخت باشید،
زندگی را به یک هدف گره بزنید،
نه به آدم ها و اشیاء
ای آتش بخت سوی گردون رفتی
وی آب حیات سوی جیحون رفتی
من،
یک جای دنیا
خیلی خوش‌بختم
در چارچوب قاب عکس دونفره‌مان!
امشب که حضور یار جان افروزست
بختم به خلاف دشمنان پیروزست
از من زنی هنوز
توی عکس‌های قدیمی
با تو خوشبخت است
به مرگ بگو
می تواند اگر
دستت را از دور گردن او هم باز کند
در زمانی که وفا
قصه ی برف به تابستان است
و صداقت گل نایابی ست
به چه کس باید گفت….
با تو انسانم و خوشبخت ترین
کاش امشب
مـوهــایـت را تاب ندهی
دلتنـــگی ام را
با هزار بدبختی خوابانده ام
جهان چیزی شبیه موهای توست،
سیاه و سرکش و پیچیده
خیال کن چه بی‌بختم من!
که به نسیمی حتی
جهانم آشوب میشود
عالم از روی بخت خرم تو
صبح عید است و خاطر اطفال
که بخت من چنان خفته ست که بیداری ندارد رو
مگر از بخت و اقبال چنان بیدار شمس الدین
مسلمانان سرم مست است از آن روز
زهی اقبال و بخت و جاه روزه
آنکه اقبال خادم در اوست
بخت و دولت غلام و چاکر اوست
چون سکندر جگر تشنه ز ظلمات آرد
هر که نازنده به بخت خود و اقبال خودست
اقبال روزگار به بخت است و اتفاق
دولت به التماس به کس رو نمی کند
ز گلشن تو نهالی است بارور اقبال
ز مجلس تو چراغی است دولت بیدار
هر که بهر تو انتظار کند
بخت و اقبال را شکار کند
بخت و اقبال خاک پای تواند
هر چه می بایدت میسر گیر
کشیده گوش هشیاران به مستی
زهی اقبال و بخت مستدام او
همان اقبال و دولت بین که دیدی
همان بخت همایون شو که بودی
برو دلا به سعادت به سوی عالم دل
به شکر آنک به اقبال و بخت پیوستی
یارب این شهزاده و آن شاه با اقبال و بخت
تا ابد باشند بهر فر و زیب تاج و تخت
ز آسمان آید این بخت، نه از عالم خاک
کار اقبال و ستاره ست، نه کار بازو
ای آفتاب نیکوان، وی بخت و اقبال جوان
ما را بدان جوی روان، چون مشک سقا می کشی
بخت بد این رسم بد بنهاد و رنجاند از منت
ورنه کس هرگز نمی رنجیده از افعال من
اقبال پیشت سجده کنانست
ای بخت خندان خندان چه باشد
تیره گون شد کوکب بخت همایون فال من
واژگون گشت از سپهر واژگون اقبال من
در ریاض ما نروید سرو اقبال بلند
بخت خرم، سبزه بیگانه بستان ماست
بخت خوابیده ز اقبال تو گردد بیدار
صبح در خواب کی آن چهره خندان دیده است؟
شکرلله بار دیگر صائب از اقبال بخت
زنده کرد از شعر خود ما را مسیحای جهان
یارب این شاه جوان بخت بلند اقبال را
تا دم صبح قیامت در جهان پاینده دار
درون حجله اقبال در دمی سد بار
عروس بخت کند خویش را مبارکباد
چونک قبله شاه یابی قبله اقبال شو
چون دو دم خوردی ز جامش بخت را دمساز بین
به اقبال دارای دیهیم و تخت
بهین میوه خسروانی درخت
ز روزافزونی اقبال و دولت
صفی الله، شد سلطان سلیمان
استور را اشکال نه رخ بر رخ اقبال نه
اقبال آن جانی که او بی مثل و بی اشباه شد
بخفت بخت و فلک هم نه مهربان که گهی
ز خواب پهلوی بخت نگون بجنباند
بخت را مانی و خسرو به ته فرمانت
بخت خسرو تو اگر در ته فرمان آیی
فلک با بخت من دایم به کینست
که با من بخت و دوران هم به کینست
تو شهریار به بخت و نصیب شو تسلیم
که مرد راه به بخت و نصیب نستیزد
رخت برد و بخت داد آنگه چه بخت
سیم برد و دامن پرزر شمرد
تو دولت و بخت همه ای در دو جهان
چون دولت و بخت دو جهان گردانباش
روزتولد توستاره هادمیدند
پرستوهای عاشق به خونشون رسیدند
روز تولد تو بخت من از راه رسید
نیمه جونی،جون گرفت تشنه به دریارسید
تولدت مبارک
شعر در مورد دست,شعر در مورد دست بی نمک,شعر در مورد دسته گل,شعر در مورد دستها,شعر در مورد دست گرفتن,شعر در مورد دستشویی,شعر در مورد دست یار,شعر در مورد دستمزد,شعر در مورد دستبند,شعر در مورد دستگیری از دیگران,شعر درباره دست بی نمک,شعری در مورد دست بی نمک,شعر درباره دسته گل,شعر درباره دستها,شعر درباره گرفتن دست,شعر درباره دستشویی,شعر درباره دست یار,شعری درمورد دست یار,شعر در باره ی دست یار,شعر عاشقانه درمورد دست یار,شعر زیبا درمورد دست یار,شعر در مورد دست یار,شعر درباره دستبند,شعر در وصف دست,شعر در وصف دست بی نمک,شعری در وصف از دست دادن مادر,شعر در وصف از دست دادن عزیز,شعر در وصف از دست دادن پدر,شعر در وصف از دست دادن دوست,شعر در وصف از دست دادن مادر,شعر در وصف از دست رفتگان,شعر در وصف از دست دادن عزیزان,شعر در وصف از دست دادن برادر,شعر در وصف از دست دادن مادربزرگ,شعر در وصف غم از دست دادن مادر,شعر در وصف از دست دادن فرزند,شعری در وصف از دست دادن عزیز,شعری در وصف از دست دادن پدر,شعر در وصف غم از دست دادن پدر,شعری در وصف از دست دادن دوست,شعری در وصف از دست دادن برادر,شعر دست های تو,شعر در مورد دست های تو,متن شعر دستهای تو داریوش,شعر درباره دست های تو,شعر نو دست های تو,متن شعر دست های تو قیامت می کند,شعر دست,شعر دست بی نمک,شعر دستان تو,شعر دست در دست,شعر دستم بگرفت,شعر دست بی نمک,شعر برای دست بی نمک,شعر درباره دست بی نمک,شعر در مورد دست بی نمک,اشعار دست بی نمک,شعر دست های بی نمک,شعر در وصف دست بی نمک,شعری در مورد دست بی نمک,شعر نو دستان تو,شعر دستان گرم تو,شعر عاشقانه دستان تو,شعر گرمی دستان تو,شعر درباره دستان تو,شعری برای دستان تو,شعر در مورد دستان تو,شعر دست در دست هم دهیم به مهر,شعر دست در دست هم,شعر دست در دست تو,شعر دست در دست خدا,شعر عاشقانه دست در دست,متن شعر دست در دست خدا,شعر دست دستی صداش میاد,شعر دست دستی باباش میاد,شعر دست دستی,شعر دستم بگرفتو پا بپا برد,شعر مادر دستم بگرفت
در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد دست برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید
ای زندگی بردار دست از امتحانم
چیزی نه میدانم نه می‌خواهم بدانم
یک دست ماه و دیگری خورشید
خاک زمین پامال من باشد
دختر ِ چادر سفید ِ سینی ِ چایی به دست !
ای که هرگز در خیالم هم نمی آیی به دست!
دست در دست خطر بود و نمی دانستم
دیده از حادثه تر بود و نمی دانستم
به این شکسته بی دست و پای سرگردان
یقین گم شده اش را به عشق برگردان
شاعری خسته ام از دست تو بیمار منم
راوی چشم تو در این همه اشعار منم
همه شب دست به دامان خدا تا سحرم
که خدا از تو خبر دارد و من بی خبرم
اگرچه دست و دلی سخت ناتوان دارم
تو را نمی دهم از دست ، تا توان دارم
در انتظار فرصتی از دست می روم
بعد از تو من به راحتی از دست می روم
با رفتن خود سُست کردی دست و پایم را
این دستمزدم بود؟…کم دادی بهایم را
در خودم غرق شدم ، دست به جائی نرسید
هر چه فریاد زدم ، هیچ کس آنرا نشنید
مثل پرنده ای که پر از دست داده است
یا شاخه ای که برگ و بر از دست داده است
ماه بانو زیر چادر دست پنهان کرده بود
عشق را در لای پلک مست پنهان کرده بود
رفتم که از دیوانه بازی دست بردارم
تا اَخم کردم مطمئن شد دوستش دارم
می آید از دست زمان بر آشیانم سنگ
می بارد امشب از زمین و آسمانم سنگ
بی دست و پا نباش بگو دوست داری ام
ای قلب روستایی من! “ته بلامه سر”
خواهشـــی بـر لـب من هست ولـی تکـراری
مـی شود دســت از اعـــدام دلـــم بــرداری
گفتم که در نبود تو از دست می روم
گفتی برو برو به جهنم !به تخته سنگ؟!
ماهی تنهای تنگم، کاش دست سرنوشت
برکه‌ای کوچک به من می‌داد، دریا پیشکش
تو را از دست دادم، آی آدم‌های بعد از تو!
چه کوچک می‌نماید پیش تو غم‌های بعد از تو
گیرم که مضطرب شده ای، غم گرفته‌ای
دست مرا چه خوب ، که محکم گرفته‌ای
با همین دست، به دستان تو عادت کردم
این گناه است ولی جان تو عادت کردم
دلم را می سپارم دست باران هرچه بادا باد
به دریاهای تقریبا خروشان هر چه بادا باد
آنکه مست آمد و دستی به دل ما زد و رفت
در این خانه ندانم به چه سودا زد و رفت
ای آنـــکه مـــرا بــرده ای از یاد ، کجایی ؟
بیــگانه شدی ، دست مریـــزاد ، کجایی ؟
عشق یعنی یک دروغ محض، نوعی درد سخت
دست از این کذب درد آور، از این باور بکش
دست از این زندگی، از این بلای سهم گین
از جنایت های این دنیای زجر آور بکش
سنگ باشیم ولی در تن کوهی مغرور
دست از دشمنی آینه ها برداریم
این دست وفا بود، نه دست طلب از دوست !
اما تو، به این دست پر از پینه چه گفتی؟
دست نامریی ِ باد و دسته های تار مو
وای این نامرد با آنها چه بد ور می رود
دست های من
پرده از وجودت کنار می زنند،
تو را در برهنگی بیشتری می پوشانند
تن هایی را در بدنت کشف می کنند
دست های من
تنی دیگر برای بدنت ابداع می کنند
به عدالتِ جهان مشکوکم
دستانت دور
اما
نفست جانِ من است…
دست در گردن یاد تو چنانم که مپرس
آنچنان یاد تو افتاده به جانم که مپرس
ناگهان رسیدی
و خوشبختی شیشه ی عطری بود
که از دستم افتاد
و در تمام زندگیم پخش شد
عطر صدای تو دلتنگم می کند
انگار پرتقالی را بارها چیده ام
دوباره بچینم
و منتظر باشم
عده ای برای شکستن شاخه هایم بیایند…
صدای تو
پونه ای خشک است
در دستانم
که هر چه بیشتر خُردش می کنم
بیشتر عطرش زندگی را برمی دارد.
دستم را
به زیبایی تو نزدیک می کنم
و خواب از سرم می پرد
حتما که نباید
فنجان را سر کشید
گاهی قهوه از چشم ها
در جان می چکد.
صنما، به دلنوازی نفسی بگیر دستم
که ز دیدن تو بی‌هوش و ز گفتن تو مستم
مثل درختی که
به سوی آفتاب قد می کشد
همه وجودم دستی شده است
و همه دستم خواهشی:
خواهشِ تو…
عاشق شدن چه حال غریبی ست،خوب من!
لرزیدنِ نگاه و دل و دست و شانه هاست
شعر در وصف غم از دست دادن پدر
دست به بند میدهم
گر تو اسیر می‌بری.
مرا ببخش
اگر دوستت دارم و
کاری از دستم بر نمی آید
از گندمزارها که می گذرم
دست ام به خوشه هاست
دلم با تو
از خیابان که می گذرم
یاد تو با من است
چشم ام به چراغ راهنما
راه که می روم با منی
کندتر از من قدم برمی داری
زودتر از من
به خانه می رسی.
گران باش
بُگذار تا بَهایت را پرداخت کنند
آدمها
چیزهای مُفت را
مُفت از دست می دهند
دست نیابد کسی به خاطر جمعم
زلف پریشان یار اگر بگذارد
هیچ نگردم به گرد عشق فروغی
جلوه حسن نگار اگر بگذارد.
دست هات دلم را برد
گفته بودم؟
حالا دست های تو
تمام ثروت من است
.
تو اگر می دانستی
که چه زخمی دارد
که چه دردی دارد
خنجر از دست عزیزان خوردن
از منِ خسته نمی پرسیدی
آه ای مَرد چرا تنهایی..؟
دست‌هایم را بگیر…
شاید هنوز
نرفته باشی
شاید هنوز
نمرده باشم!…
آدم هایی که از رابطه های طولانی
بیرون می آیند خطرناکند،
چرا که آنها می فهمند می شود
یک چیزهایی را از دست داد و نمرد
آن مسافر که سحر گریه در آغوشم کرد
آتشم زد به دو تا بوسه و خاموشم کرد
خواستم دست به مویش ببرم خواب شود
عطر گیسوش چنان بود که بی هوشم کرد.
دیدار تو گر صبح ابد هم دهدم دست
من سرخوشم از لذت این چشم به راهی
ای عشق، تو را دارم و دارای جهانم
همواره تویی، هرچه تو گویی و تو خواهی.
باور ندارم رفته ای
وقتی که هرشب
با کوتاه ترین شعر
تو را به آغوش می کشم
باور ندارم نیستی
وقتی که هرشب
از دور دست ها
آنقدر می بوسمت
آنقدر می بوسمت
که به خواب می روم.
چونان به من نزدیکی
که اگر جایی نباشم، تو نیز نیستی
چونان نزدیکی
که دستهای تو بر شانه‌ام
گویی دستهای من‌اند
و هنگام که تو چشم می‌بندی
منم که به خواب می‌روم!
تنهایی
مهربانم کرده است
شبیه سربازی که
از روی برجک دیده بانی
برای تک تیرانداز آن سوی مرز
دست تکان می دهد
سال‌ها بعدِ رفتنت
هربار که از پنجره به کوچه نگاه می کنم
برایم دست تکان می دهی
با چمدانی که
همه چیز را بُرد
حتی همین کوچه را،
همین پنجره را،
چشم هایم را،
ادامه ی این شعر را…
عشق
مثل رد دست تو روی هواست
نمی توانم به کسی ثابتش کنم
یا نشانش دهم
حالم که خوب است
یعنی دستانت از شب گیسوانم عبور کرده است
گیسوانم نفس می کشند.
چه فایده!
زنی باشی
با موهایی “بلند”،
وقتی آن دستی
که باید به موهات برسد،
همیشه “کوتاه” است…!
اگرم نمی‌پسندی مدهم به دست دشمن
که من از تو برنگردم به جفای ناپسندان
همه ی راه ها
که با پا پیموده نمی شوند.
دستت را به من بده…
مانند طفلی بازیگوش
قلبم را
چون بادکنکی در دست گرفته ای و
لای این شاخه های بلند
به بازی نشسته ای.
لیوانی آب باشد
و خُرده‌ای نان
و دستهای تو …
هیچ پرنده‌ای
به اندازه‌ی من
این قفس را
دوست ندارد…!
از تمام نداشته‌ها
می‌توانی به من فکر کنی
چگونه دستم را می‌گیری؟
چگونه آغوشت را برویم می‌گشایی؟
چگونه سرت را به سینه‌ام می‌فشاری؟
مرا دوست‌تر بدار…
انگار که همین حالا از دستت خواهم رفت…
عشق یعنی …
ترس از دست دادن تو.
گنج طلب کن ای پدر من
دست بجنبان دست بجنبان
ساقیا از دست تو بس دست ها از دست شد
مست تو از دست تو پیوسته برخوردار باد
آن نی بی دست و پا بستد ز خلق
دست و پای و دست و پای و دست پای
از دامن تو دست ندارم که دست نیست
بر دستگیر دیگرم ای دوست دست گیر
سعدی غمش از دست مده گر ندهد دست
کی دست دهد در همه آفاق چنویی
پیوسته دست بر سرم از عشق بود کار
هرگز به دست دست نگاری نداشتم
اگر به زلف دراز تو دست ما نرسد
گناه بخت پریشان و دست کوته ماست
زبان کلک تو حافظ چه شکر آن گوید
که گفته سخنت می برند دست به دست
گرت ز دست برآید مراد خاطر ما
به دست باش که خیری به جای خویشتن است
آن که یک جرعه می از دست تواند دادن
دست با شاهد مقصود در آغوشش باد
بر سر آنم که گر ز دست برآید
دست به کاری زنم که غصه سر آید
بوسیدن لب یار اول ز دست مگذار
کآخر ملول گردی از دست و لب گزیدن
در آن چمن که بتان دست عاشقان گیرند
گرت ز دست برآید نگار من باشی
کوتاه شد ز دامن ما، دست حادثات
تا دست خود بگردن مینا گذاشتیم
ز دست غیر، مرا شکوه ای نماند، رهی
ولی شکایتم از دست خویشتن باقی است
در کفم از باغ الفت، خار ماند
رفت دل از دست و دست از کار ماند
تا به گریبان نرسد دست مرگ
دست ز دامن نکنیمت رها
دامن دولت چو به دست اوفتاد
گر بهلی بازنیاید به دست
می بینی ای لحظه های خالی از احساس تهی
می بینی که چه صدای خرد شدن دست های خزان شده اش
در دست های تنهایی کسل آور است و تو را نیز بی رمق می کند
آه ، پس او چه می گفت ؟
وقتی که پاتو گذاشتی روی این زمین خاکی
تموم گل های عالم شدن از دست تو شاکی
خدا هم هواتو داشته ، تو رو با گلا سرشته
با تو دنیای پر از درد ، واسه من مثل بهشته
روز میلادت مبارک عزیزترینم .
امــام صابــران بـودم، خمیدم
جدا از شاخه شد یـاس امیدم
چو دست از جسم عباسم جدا شد
سـر خود را به نوک نیزه دیدم
شعر در مورد دیدار دوست,شعر در مورد دیدار دوستان,شعر در مورد دیدار دوست,شعر درباره دیدار دوست,شعری در مورد دیدار دوست,شعر درباره دیدار دوستان,شعری درباره دیدار دوستان,شعری درباره دیدار دوست,شعر در مورد دیدار,شعر در مورد دیدار یار,شعر در مورد دیدار دوباره,شعر در مورد دیدار معشوق,شعر در مورد دیدار کربلا,شعری در مورد دیدار,شعر در مورد دیدار,شعر در مورد دیدار یار,شعر درباره دیدار یار,شعر حافظ در مورد دیدار یار,شعر عاشقانه در مورد دیدار یار,شعر درمورد دیدار یار,شعری درمورد دیدار یار,شعر زیبا درمورد دیدار یار,شعر حافظ درباره دیدار یار,شعری درباره دیدار دوباره,شعر در مورد دیدن معشوق,شعر در مورد خواب دیدن معشوق,شعر درباره دیدار معشوق,شعری در مورد شوق دیدار,شعر درمورد دیدار دوست,شعر در وصف دیدار یار,شعر در وصف دیدار یار,شعری در وصف دیدار یار,شعر در وصف دیدار,شعر در وصف دیدار دوست,شعر در وصف دیدار معشوق,شعر در وصف اولین دیدار,شعر در وصف شوق دیدار,شعری در وصف دیدار یار,شعر دیدار یار,شعر دیدار یاران,شعر دیدار یار غایب,شعری دروصف دیدار یار,معنی شعر دیدار یار غایب,شعر شوق دیدار یار,شعر درباره دیدار یار,شعر برای دیدار یار,شعر عاشقانه دیدار یار,شعر حسرت دیدار یار,شعر دیدار دوست,شعر دیدار دوستان,شعر دیدار دوست قدیمی,شعر درباره دیدار دوست,شعر برای دیدار دوست,شعر درمورد دیدار دوست,شعر برای دیدار دوستان,شعر در مورد دیدار دوستان,شعر در مورد دیدار دوست,شعر درباره دیدار دوستان,شعر دیدار,شعر دیدار دوباره,شعر دیداری,شعر دیدار عاشقانه,شعر دیدار به قیامت,شعر دیدار عشق,شعری درباره دیدار دوستان,شعر دیدار دوباره,شعر برای دیدار دوباره,شعر در مورد دیدار دوباره,شعری درباره دیدار دوباره,شعر دیداریار,شعرهای الهام دیداریان,شعر از الهام دیداریان,شعر الهام دیداریان,شعر جدید الهام دیداریان,شعر عاشقانه دیدار,شعر های عاشقانه دیدار,شعر دیدار عاشق,شعر اولین دیدار عشق
در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد دیدار برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید
گُناهی مُستحب تر نیست از دیدار ِ پنهانت
اگر بگذارد این زیبایی کافر مُسلمانت
دیدار ما هرچند دورادور، زیباست !
دیگر پذیرفته م که ماه از دور زیباست
درحسرت دیدار تو آواره ترینم
هرچند که تا خانه تو فاصله ای نیست
داشت از دیدار چشمان تو برمی گشت که
“محتسب مستی به ره دید و گریبانش گرفت”
هر غنچه به چشم من دلتنگ جز این نیست
یادآوری خاطره ی بوسه ی دیدار
من تشنه ی دیدار تو هستم تو چه هستی
آیینه ی دیوار تو هستم تو چه هستی
من محال است به دیدار تو قانع باشم
کی پلنگی شده راضی به تماشا از ماه
آغوش من و عشق تو و لحظه ی دیدار
رویای قشنگیست و اما شدنی نیست
تا لحظه ی رویایی دیدار تو ای خوب
من خون به جوش آمده ام در شریان ها
دیدار ما تصور یک بی نهایت است
با یکدگر دو آینه را رو به رو مکن!
این چه کرده است که هرروز تورا می بیند؟
من از آیینه به دیدار تو شایسته ترم
گفتم این عید به دیدار خودم هم بروم
دلم از دیدن این آینه ترسید چرا؟
من سالهاست که با دختران اشک
در کوچه های حادثه دیدار میکنم
چشم تا باز کنم فرصت دیدار گذشت
همه طول سفر یک چمدان بستن بود
آغوش من و عشق تو و لحظه ی دیدار
رویای قشنگیست و اما شدنی نیست
مسخ کرده چهرهام را گرچه این ایام
با همین دیدار حتی میشنـاسیدم
خداحافظ ، تو ای بانوی شب های غزل خوانی
خداحافظ ، به پایان آمد این دیدار پنهانی
از شوق هم‌آغوشی و از حسرت دیدار
بایست بمیریم چه باشی چه نباشی
دیدم که می روی پی دیدار
گفتم مرو فسرده و بیمار می شوی
ای کاش چشمهای مرا خواب می ربود
وقتی امید نیست به دیدار دیگری
فقط در لحظه هایم باش ، بی دیدار ، بی منّت
نه اینکه آدمم ؟ قدری هوا را هم سزاوارم !
قدری آهسته که دیدار تو حتی از دور
دردلم آتش عشقی ست که برپا مانده
خسته از شعر من و این همه اصرار تویی
دلخور از حسرت یک ریزه ی دیدار منم
نکند منتظر مردن مایی آقا ؟ !
این بدی مانع دیدار شدن هم دارد
طوافم لحظه دیدار چشمان تو باطل شد
من اما همچنان در فکر دور باطلی دیگر
بگذر از من که ندارم سر دیدار تو را
چه غمی دارم اگر با دگران می گذری
جان می دهم از حسرت دیدار تو چون صبح
باشد که چو خورشید درخشان به در آیی.
زان خُرد و کهنسال، همه درپیِ دیدار
اما رهِ دیدار، که یک نقطه سراب است
چنان مشتاقم
ای دلبر به دیدارت
که از دوری
برآید از دلم آهی
بسوزد هفت دریا را.
تو کجا نالی از این خار که در پای منست
یا چه غم داری از این درد که بر جان تو نیست
دردی از حسرت دیدار تو دارم که طبیب
عاجز آمد که مرا چاره درمان تو نیست.
همچو صبحم
یک نفس باقی ست
با دیدار تو،
چهره بنما دلبرا
تا جان برافشانم چو شمع.
دیدار تو گر صبح ابد هم دهدم دست
من سرخوشم از لذت این چشم به راهی
ای عشق، تو را دارم و دارای جهانم
همواره تویی، هرچه تو گویی و تو خواهی
دلتنگی؛
آخرین جادویی بود که
در اولین دیدار
بر چشمانم نشست
و اولین کلامی بود که
در آخرین ثانیه های با تو بودن
بر دستانم جاری شد.
آری
از تقدیر نه گزیری هست و نه گریزی!
لحظه ی دیدار نزدیک است
باز من دیوانه ام، مستم
باز می لرزد، دلم، دستم
نوروز منی تو
با جان نو خریده به دیدارت می دوم
شکوفه های توام من
به شور میوه شدن
در هوای تو پر می کشم.
زهر دوری باعث شیرینی دیدارهاست
آب را گرمای تابستان گوارا می‌کند
به دیدارم بیا هر شب،
در این تنهایی ِ تنها و تاریک ِ خدا مانند
دلم تنگ است
بیا ای روشن، ای روشن‌تر از لبخند
شبم را روز کن در زیر سرپوش سیاهی‌ها
به دیدارم بشتاب
این شکوفه ها
به همان سرعتی که باز می شوند
فرو می ریزند
هستی این جهان
بر پایداری شبنم می ماند بر گلبرگ
دلتنگم و دیدار تو درمان من است
بی رنگ رخت زمانه زندان من است
بر هیچ دلی مباد و بر هیچ تنی
آنچه کز غم هجران تو بر جان من است
چشمان تو
معنای تمام جمله های ناتمامی ست
که عاشقان جهان
دستپاچه در لحظه دیدار فراموشی گرفتند
و از گفتار بازماندند…
کاش می توانستم
ای کاش خودم را
در چشم های تو حلق آویز کنم
به جمال تو که دیدار ز من بازمگیر
که مرا طاقت نادیدن دیدار تو نیست
نرگس دریده چشم به دیدار او ولی
دیدار آفتاب به چشم دریده نیست
یک غمزه دیدار به از دامن دینار
دیدار چو باشد غم دینار کی دارد
ای پری روی پرنیان رخسار
نازنین خوی و نازنین دیدار
دیدار تو حل مشکلاتست
صبر از تو خلاف ممکناتست
یارا بهشت صحبت یاران همدمست
دیدار یار نامتناسب جهنمست
تا آینه از دست نکویان نگذارند
بیطاقتی تشنه دیدار ندانند
در چنین حال شاهد توحید
ننماید به عاشقان دیدار
مردیم ز درد شام هجران
دیدار به صبح محشر افتاد
نگار خوب شکربار چونست
چراغ دیده و دیدار چونست
یعقوب وار وااسفاها همی زنم
دیدار خوب یوسف کنعانم آرزوست
امروز روز نوبت دیدار دلبرست
امروز روز طالع خورشید اکبرست
من دیدم اگر کسی ندیدست
زیرا که مرا نمود دیدار
چو سرمه خدمت دیده گزینیم
چو دیده جملگی دیدار گردیم
دیدار حق است مؤمنان را
خوارزم نبیند و دهستان
همه مشتاق دیدار تو باشند
تو صد پرده فروافکنده باشی
دل روشن به دست آور اگر دیدار می خواهی
که این آیینه تاب جلوه دیدار او دارد
کشتی شکستگانیم ای باد شرطه برخیز
باشد که بازبینیم دیدار آشنا را
عزم دیدار تو دارد جان بر لب آمده
بازگردد یا برآید چیست فرمان شما
شب تار است و ره وادی ایمن در پیش
آتش طور کجا موعد دیدار کجاست
روز مرگم نفسی وعده دیدار بده
وان گهم تا به لحد فارغ و آزاد ببر
منم که دیده به دیدار دوست کردم باز
چه شکر گویمت ای کارساز بنده نواز
دل حافظ که به دیدار تو خوگر شده بود
نازپرورد وصال است مجو آزارش
همچو صبحم یک نفس باقیست با دیدار تو
چهره بنما دلبرا تا جان برافشانم چو شمع
روز مرگم نفسی مهلت دیدار بده
تا چو حافظ ز سر جان و جهان برخیزم
دیدار شد میسر و بوس و کنار هم
از بخت شکر دارم و از روزگار هم
جان می دهم از حسرت دیدار تو چون صبح
باشد که چو خورشید درخشان به درآیی
زدیرستان حیرت تشنه دیدار می آیم ببار
هر نم اشکی فغان گم کرده ناقوسی
دیو را گر نشناسیم ز دیدار نخست
وای بر ما سپس صحبت و دیداری چند
هرکه دور از میهن خود در دیار غربت است
از برایش سرمه چشم است دیدار وطن
یا رب تو آشنا را مهلت ده و سلامت
چندان که بازبیند دیدار آشنا را
باهفت آسمون پرازگل یاس ومیخک
با صدتا دریا پر از عشق و اشتیاق و پولک
یه قلب عاشق بایه احساس بی قرار و کوچک
فقط میخواد بهت بگه تولدت مبارک
